مقالهوبلاگ

3 تاثیری که مسافرت در رشد شخصی شما دارد

اشتراک گذاری این مطالب در:

در این مقاله برای شما از این که مسافرت چه تاثیری در رشد شخصی شما خواهد داشت، می گوییم. راوی مقاله 3 فایده و تاثیر مسافرت در رشد فردی را با تجربیاتی که در سفر به گرانادا داشته بیان می کند. آشنایی با مردمان سایر نقاط جهان، تمرین افزایش صبر و شکیبایی و تغییر در نگرش فکری، پس از مشاهده مسائل و مشکلات مردم نقاطی که به آن سفر کرده اید، از دستاوردهای مهم سفر شما می باشد.

 

چند هفته پیش به کافی شاپی شلوغ رفتم، لپ تاپ را روشن کردم و تصمیم به جستجوی «مکان­های نادیده ای که ارزش بازدید دارند» درگوگل گرفتم. وقتی اسم گرانادا (Granada)، نیکاراگوئه(Nicaragua) دو بار پشت سر هم ظاهر شد، بسیار تعجب نمودم. با دیدن تصاویر ساختمان­هایی که تحت تاثیر سبک معماری اسپانیایی به رنگ های نارنجی و زرد کمرنگ ناشی از به کارگیری خاک رس، قرارگرفته اند، متوجه شدم که مقصد بعدی که باید مٌهر آن در پاسپورت من وجود داشته باشد، اینجا است. به نظر می­رسد که قدیمی ترین شهر آمریکای مرکزی، نام مرا صدا می­زند.

رایج­ترین سوالی که پس از اعلام ماجراجویی فی البداهه خویش با آن موجه شدم، «چرا» بود، بسیاری از دوستانم به نظر وحشت زده بودند در حالی که برخی دیگر، از تصمیم من برای بازدید از دومین کشور فقیر در نیم کره­ غربی متعجب و سردرگرم بودند. هنگامی که قصد سفر به تاهیتی، نپال و روستایی کوچک در آفریقای جنوبی داشتم هم با چنین واکنش­هایی مواجه شده بودم. با این حال، عدم اطمینانی و ترس موجود در هریک از آن ها را برطرف نموده و آن ها را متقاعد نمودم که هرگوشه از دنیا پر از تجربیات ارزشمند و درس­هایی است که باید آموخته شوند.

خواه تصمیم به بازدید از پانتئون روم و دیوار چین گرفته باشید یا تنها خواستار خارج شدن از منطقه­ زندگی خویش باشید، مسافرت و سفر تاثیر قابل توجهی در رشد شخصی شما دارد. و می­توان دلایل این تاثیر را در سه بخش عمده­ جمع بندی نمود که در ادامه به آن اشاره می کنم:

1. مردم

در روز چهارم از سفر خویش، با عموی یکی از دوستانم از کالیفرنیا ملاقات نمودم. پس از صرف صبحانه­ای مختصر در شهر گرانادا، هنگام برگشت به خانه­ای که در مدت سفر خود در آن اقامت داشتم، ما پیرمردی که در اطراف آن قدم می­زد، مواجه شدم. قد وی حدود 168 سانتیمتر بود، و پیراهنی چهارخانه برتن داشت و با افتخار کلاهی قرمز که با برگ­های افرای کانادایی تزئین شده بود را برسر نهاده بود. پیش از این که مرا در آغوش بگیرد، خود را «ریموند» معرفی نمود.

چند دقیقه بعد، وی مرا با خود به شهر ساحلی کوچک ال ترانسیتو (El Transito) برد. این شهر جزء مکان­هایی بود که نام آن را می­شنوید و برای رسیدن بدان باید از راه های پرپیچ و خم عبور نمایید. در آنجا راحتی حوله­های نرم و قرص­های نعناع روی بالش­ها را فراموش خواهید نمود. ال ترانسیتو آنقدر دورافتاده است که بسیاری از مردم محلی گرانادا، حتی نام آن­را هم نشنیده­اند.

در طول مدت زمانی که با این مرد که نهایتا وی را «عمو ری» خطاب نمودم، گذراندم، موارد بسیاری را یاد گرفتم. وی داستان­های دوران کودکی خویش در ماناگوآ (Managua)، ترتیب دو پسر بچه و پستی و بلندی­های متخصص اطفال بودن در کشوری که سیستم مراقبت­های بهداشتی به شدت ضعیفی دارد را برایم تعریف نمود. در مورد ورزش، سیاست و تمامی مکان­هایی که مسافرت نموده بودیم، صحبت نمودیم. هر بار که زیرچشمی به ریموند که در حال رانندگی بود می­انداختم، لبخند بر لب داشت و در طی 2 ساعتی که با یکدیگر گذراندیم آن لبخند هرگز چهره­اش محو نشد.

پس از مدت کوتاهی، در یک مهمان خانه­ی کنار جاده­ای به تماشای امواج مشغول بودیم و پس از آماده شدن ماهی و سیب زمینی سرخ­کرده، از آنجا دور شدیم. در حین صرف غذا هم به صحبت با یکدیگر ادامه دادیم و در همین حین بود که ابرهای تیره به ما نزدیک و نزدیک تر می­شدند. خطاب به وی، چنین بیان نمودم که «فکر کنم قرار است باران ببارد» عمو ری تنها لبخندی زد و جرعه­ای دیگر از آبمیوه خود را نوشید. فکر کنم، وی بیشتر با این شرایط آشنایی داشته باشد.

پس از یک یا دو ایمیل، با فردی از کشور دیگر که دیدگاه منحصر بفردی از جهان داشت، آشنا شدم. این سفر به من اجازه داد تا فرضیه­هایی که درمورد جامعه و مردم آن داشتم را به چالش بکشم. و از طریق برقراری ارتباط با جامعه و مردم آن، زندگی من روشن تر و غنی تر شد.

2. صبر و شکیبایی

چند سال پیش، به محلی که پدر پدربرزگم برای مهاجرت به آمریکا ترک کرده بود، سفر نمودم: سیسیل. در حین مطالعه­ی کتابچه­ی راهنمای سفر دنیای تنها در بعد ظهری گرم، برای رفتن به ساحلی در خارج از سیارکوز، به تحقیق و جستجوی مسیرهای اتوبوس­ پرداختم.

راننده حدود 30 دقیقه با مردی که در شهر به دلیل ایجاد تنش شهرت یافته بود، به بحث و مشاجره پرداخت. به دلیل گرمی هوا، خستگی و پس از سفر طولانی مدت با قطار، مشتاق فروکردن پاهای خویش در آب­های خنک دریای یونان، بودم. اما چند دقیقه بعد، اتفاق عجیبی رخ داد. حس خستگی موجود ، از بین رفت. متوجه شدم که هیچ کاری در مورد برطرف نمودم این خستگی از من برنمی­آید و اگر نگاهی به کل ماجرا داشته باشم، نسبتا ماجرایی خنده­دار رخ داده است.

پیش از این هم، تجربیاتی مشابه با این مورد در سایر نقاط مختلف جهان داشته ام. خواه زمانی که منتظر وصل مجدد انرژی برق در نپال و برقراری جریان آب در آفریقای جنوبی بودم، یا هنگامی که برای عبور از مرز بوسنی و هرزگوین از اقدامات امنیتی پایان ناپذیر عبور نمودم، صبر و شکیبایی من به گونه­ای مورد آزمایش قرار گرفت. در نهایت، به این نتیجه رسیدم که دنیا به کام من نمی­چرخد. بنابراین، آموخته­ام که چگونه فوریت­های مهم خویش را اولویت بندی نموده و آنچه که فراتر از نیازها و خواسته­هایم است را هم مدنظر قرار دهم.

3.بعد وجنبه­ی فکری

پس از گرانادا، به مکان گردشگری محبوبی در بخش جنوبی ساحل نیکاراگوئه، سفر نمودم. در مسیر، اتوبوس از جاده­های بار یک عبور نموده، و بدین ترتیب تمامی مناظر بی نظیر و سرسبز طبیعی آمریکای مرکزی، به تصویر کشیده شد. این سفر جزو یکی از زیباترین سفرهایی بود که همواره به یاد خواهم داشت.

اما به محض این که به هتل خود در سان جوان دل سوور رسیدم، متوجه شدم که ناخودآگاه در مقابل لپ تاپ خویش قرار گرفته ام. بی صبرانه به دنبال نقطه­ی وای فای برای اتصال به دنیایی که در تلاش برای دوری از آن بودم، می­گشتم. در حالی که امواج اقیانوس آرام در فاصله­ی حدود 30 متری از من در حال بالا و پایین رفتن بودند، من به گله و شکایت مشغول بودم.

خوشبختانه، در گشت و گذاری که روز قبل در گرانادا با موتور انجام داده بودم، از محیط به حد کافی بهره برده و در حین این گشت عمق فقر موجود را به خوبی درک نمودم. 24 ساعت قبل از اینکه درمورد ایمیل شکایت نمایم، کودکان را در لباس های پاره پاره و سرتاسر خاک و چرک مشاهده نموده بودم. این امر منجر بدین شد تا به یاد داشته باشم که کسی دیگر در نقطه­ای دیگر از دنیا، همواره با چالش هایی سخت­تر از مسائل من مواجه می­گردد، و با اینکه مسافرت پادزهری برای مشکلات موجود در جهان نمی­باشد، اما می­تواند چشم انداز و بّعدی فکری را به همراه داشته باشد. زمانی که سطح آگاهی رسانی ما افزایش می­یابد، دمدمی مزاجی ما به تدریج شروع به کاهش می­نماید. و با آگاهی بیشتر، می­توانیم راه­حل هایی بزرگ و کوچک برای این مشکلات بیابیم.

برچسب‌ها: ,
مقالات پیشنهاد شده

ما عاشق خواندن نظرات شما هستیم!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

فهرست