با این روش ساده، میزان بهره وری از زمانتان را افزایش دهید

به تعویق انداختن کارها قاتل فرصت ها است. اگر به عمق این جمله توجه کنید، متوجه می شوید که چه فرصت های پرارزشی داشتید که به دست «به تعویق انداختن» به قتل رسیده اند! همه ما در زندگی مان کارهای کوچک و بزرگی داریم که مدت ها (کم یا زیاد) قصد انجام آن ها را داریم. اما همیشه آن را به فردا و فرداها منتقل می کنیم و شاید هیچ گاه فرصت نکنیم آن ها را انجام دهیم. فاجعه بار است. نه؟!

ما در این نوشته به شما تکنیکی ساده خواهیم گفت که به کمک آن می توانید کارهای به عقب افتاده تان را با انرژی وصف ناشدنی به تدریج انجام دهید و به این ترتیب میزان بهره وری از زمانتان را افزایش دهید. پس تا انتهای این نوشته همراه خودساخته باشید.

ذهن همه چیز است. اگر بتوانید یاد بگیرید که ذهنتان را کنترل نمایید، قادر به ساختن آینده خود هستید. بدون شک چیزی شبیه این را زمانی در زندگی خود شنیده اید. ذهن منشاء هرچیزی است که ما آن را تجربه کرده ، احساس نموده و انجام می دهیم. پس تقریبا ساده است که میزان اهمیت کارکرد آن را ببینیم. اغلب متوجه نیستیم که سطح انرژی و وضعیت ذهنی ما چه میزان برای اهدافمان قدرتمند است و چگونه زندگی می کنیم. اما اگر یاد بگیریم که چگونه این قدرت را تحت کنترل خود درآوریم، می تواند توانایی ما برای زندگی و کار را تغییر دهد و ما را در هرکاری که انجام می دهیم اثرگذارتر نماید. اگرچه، این می تواند اغلب اوقات شبیه وظیفه ای نسبتا مشکل به نظر بیاید، زیرا شما احتیاج دارید که به صورت لحظه به لحظه روی ذهنتان کار کنید، و با در نظر گرفتن فرونشست ها و جریانات احساسی، تسلط بر آن (یا حداقل کسب کنترل بیشتر روی آن)  می تواند راه بسیار سختی باشد.

به تعویق انداختن کارها قاتل فرصت ها است

ویکتور کیام

هفت سال قبل، من به آلبوم «قدرت را در درون رها کن» اثر تونی رابینز گوش دادم. برای افراد نا آشنا، البوم «قدرت را در درون رها کن» مجموعه ای از  سی دی های  سبک کلاسیک تونی رابینز بود و البته هنوز هم هست. با این حال از نظر من، آن برنامه ای بی پروایانه است که خروارها چیز بسیار شگفت انگیز را آموزش می دهد. اما یک درس خاصی هست که همیشه به کار من آمده است، مخصوصا با توجه به مساله بهره وری. آن (درس) به تسلط ادراک تونی رابینز مربوط می شود که چرا ما کاری را انجام می دهیم و چگونه به صورت لحظه به لحظه روی آن اثر بگذاریم. اینگونه است:

کاری را که در حال طفره رفتن از آن هستی را انجام بده و همین حالا آن را انجام بده.

ساده به نظر می رسد و همین گونه هم هست، اما زیبایی آن در سادگی آن است زیرا بیشتر چیزهایی که یک لحظه قبل در موردش صحبت نمودیم را با توجه به سطح انرژی و ذهن ما  به کار می گیرد تا احساس ما را تغییر داده و ما را به عمل نمودن برانگیزد. و این را با کمترین میزان تلاش و و بهره وری به طور همزمان انجام می دهد. در مورد برد- برد صحبت کن. هنگامی که در مورد ذهن و چگونگی تاثیرگذاری آن بر ما برای اقدام به عمل صحبت می کنیم (که در واقع همان انگیزه است)، صحبت ما تماما در مورد احساس است. آیا حس خوبی داریم؟ آیا حس توانمندی می کنیم؟ آیا حس می کنیم که می توانیم (چیزی) خلق کنیم یا بهره ور باشیم؟ یا حس می کنیم که انگار به زحمت و سختی در حال عبور از میان گل و لای (ناتوانی در انجام کاری) هستیم و نمی توانیم کلمات را روی کاغذ بیاوریم، جسممان را به سمت محل کار بکشانیم، یا فکر کنیم یا هر ایده خوبی؟

کلید این مساله در چگونگی دریافت ما از توانایی خود برای انجام کاری به صورت لحظه به لحظه می باشد، نه اینکه واقعا چقدر خوب قادر به انجام آن هستیم. به عبارت دیگر، ما نیاز داریم به این فکر کنیم که می توانیم بهره ور باشیم قبل از اینکه بتوانیم (به شدت) بهره ور باشیم. پس، بیایید در مورد این نکته ی ساده اما به خیلی مهم و تاثیرگذار صحبت کنیم که به ما کمک می کند تا فقط این را انجام دهیم: تولید انرژی و بالا بردن مجموعه ذهنی خود برای اعتقاد به این که می توانیم شدیدا بهره ور باشیم.

گام عملی: کاری  را بردارید.

خیلی خوب، این نکته ساده است. همان طور که اشاره کردم، تمام چیزی که آن شاملش می شود این است که شما کاری را بردارید که برای مدتی از انجام آن طفره رفته اید و سریعا انجامش دهید. بیایید عادت طفره رفتن را بشکنیم. نخست، کاری را بردارید که از آن طفره رفته اید. لازم نیست کار بزرگی باشد. در حقیقت، من یک فهرست از «کارهایی که هفته ها قصد انجامشان را داشته ام» ایجاد می کنم و بعد آنها را بر اساس احتمال سختی کامل شدن به آسانی کامل شدن رتبه بندی می کنم و سپس آسان ترین دسته را برمی دارم. شما کاری بسیار آسان را برای شروع خود می خواهید، زیرا که ترفند این است، بدون توجه به اندازه ی وظیفه تان، زمانی که تکمیلش کنیم، احساس انرژی و انگیزه ما را در برخواهد گرفت.

پس، شما ممکن است که آسانترین کاری را بردارید که قادر به انجامش هستید، حتی اگر بیشتر از پنج دقیقه وقتتان را نگیرد،  و آن را از دور خارج کنید. اینگونه، احساسی از انرژی به شما دست خواهد داد که توصیفش سخت است. به زمانی فکر کنید که احساس بهره وری نمودید مانند «امروز شگفت انگیز بود».

وقتی کاری را که برای مدتی از آن طفره رفته بودید را از دور انجام خارج می کنید ظواهری از آن حس را دریافت می کنید، زیرا مانند رد شدن از یک مانع است. تمام این مدت ما از ان کار به دلیلی طفره رفته ایم و حالا شما مانع را شکسته و عبور کرده اید و ثابت نمودید که می توانید آن را انجام دهید. تمام و تمام….و شما حس خوبی دارید.

دومین قسمت این گام انجام سریع است. من قصد شوخی یا کلی صحبت کردن را در اینجا ندارم، به محض اینکه آخرین کلمه من را خواندید، از شما می خواهم که بایستید، تلفن را بردارید، آنجا بروید، هرکاری که دقیقا هست و تصمیم گرفته اید اول با آن سروکله بزنید را انجام دهید و آن را انجام دهید. همین حالا انجامش دهی، و خودتان را وقف آن کنید. (حتما الان چیزی در ذهنتان دارید). زمانی که ما  همه چیز را رها می کنیم و تصمیم به پیشروی در لحظه می گیریم یک اتفاق سحرآمیز می افتد: به ما یک شجاعت زودگذر القا شده است که برای انجام هرکاری که ما نیاز به انجامش داریم کافی است. آن کاری است که شما بعد از خواندن این مطلب به آن برانگیخته خواهید شد، اما یک روز بعد از الان؟ آخر امروز؟ حتی یک ساعت بعد از الان؟ نه خیلی زیاد. پس، حالا با اقدام به عمل، شما حداکثر استفاده از انگیزه ای را می برید که با خواندن این مطلب تا اقدام اولیه تولید می شود.

بهترین قسمت این است که آن اقدام شما را به اقدامات بیشتر برمی انگیزد. فهرستی که ایجاد نمودیم را یادتان هست؟ آن را دوباره بردارید و کار بعدی را انجام دهید. به جای آن، می توانستید کار معمول خودتان در روز یا هرچیز دیگری انجام دهید. این ایده ساده ای برای به کارگیری کامل انرژی است که تولید نموده اید. متوقف نشوید، از این انرژی و این وضعیت آماده ذهنی برای تولید حرکات آنی استفاده نمایید و اجازه دهید که این پیروزی های کوچک بر روی هم ایجاد شوند.

پس برای اشاره ی مجدد:

1. – فهرستی از کارهایی که از آنها طفره رفته اید را به ترتیب درجه ی سختی آنها ایجاد کنید.
2. – آسانترین را برداشته و انجامش دهید. همین الان انجامش دهید.
3. – کار دیگری را برداشته و انجامش دهید (یا هرچیز دیگری، فقط ادامه دهید و از آن حرکات آنی استفاده کنید).

اکنون وظیفه شما به طور ساده استفاده از این فن به نفع خودتان است در هرزمانی که به آن نیاز داشته باشید. هنگام صبح برای تولید انگیزه جهت روز پیش رویتان، مخصوصا وقتی که احساس تنبلی می کنید، یا وقتی که با یک مانع روبرو شده اید و به نظر نمی رسد که خودتان را بالا کشیده و اقدام به عمل کنید. وضعیت ذهنی و انگیزه ما بی ثبات هستند، اما با به کارگیری این فن ساده شما قادر به تولید مقادیر زیادی از انرژی و انگیزه واقعی هستید که می توانید از آن برای حل و فصل چالش های روز پیش رویتان استفاده کنید.