آیا گریه کردن نشانه ضعف است؟ شما چه فکر می‌کنید؟

ما انسان‌های دارای روحیه‌ها و شخصیت‌های مختلفی هستیم. این روحیه و شخصیت بنا به عوامل ذاتی و محیطی مختلفی به وجود آمده است. همین باعث می‌شود تا واکنش‌ها و رفتارهای هر شخصی روی این کره خاکی با دیگری کاملا متفاوت باشد.  گریه کردن یا خندیدن و سایر اَشکال احساسات بشری دارای قوانین کلی نیستند. احساسات آدمی بسیار پیچیده است و با توجه به اینکه تحت تاثیر عوامل درونی و بیرونی متعددی قرار دارد، تفسیر و تعبیر آن بسیار سخت می‌شود. اما به طور کلی، علم روانشناسی می‌تواند با مطالعه گروه‌های مختلفی از افراد به سرنخ‌هایی در رابطه با احساسات و رفتارهای آدم‌ها دست پیدا کند. احساسات انسانی متنوع و پیچیده هستند. گریه یکی از کلیدها و سرنخ‌هایی است که می‌تواند درباره درون آدم‌ها، حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. شاید شما هم از آن دسته افرادی هستید که زیاد گریه می‌کنند، شاید هم گریه کردن را نشانه ضعف و کاری نامطلوب می‌دانید. در هر حال در هر یک از این دو گروه که قرار می‌گیرید به شما توصیه می‌کنیم که متن را تا انتخاب مطالعه کنید:

گریه کردن نشانه ضعف است؟

با وجود اینکه علم روانشناسی گریه را برای تمام آدم‌ها مجاز می‌داند، هنوز هم کسانی وجود دارند که معتقدند، گریه کردن نشانه ضعف است یا گریه کردن برای آقایان درست نیست و… . برخی از این باورها، ریشه در مسائل سنتی و فرهنگی دارد که در این‌جا به آنها نمی‌پردازیم. اما جالب است بدانید که گریه کردن نه تنها نشانه ضعف نیست بلکه نشان از توانایی افراد در تعریف روحیات و احساسات خود دارد. گریه کردن برای سلامتی مفید است. در ادامه به شما می‌گوییم که گریه، نه تنها نشانه ضعف نیست بلکه نشان می‌دهد که شما فردی قوی هستید. چرا؟

گریه کردن نشانه توانایی به اشتراک گذاشتن احساسات است

بسیاری از افراد نمی‌توانند خود را به درستی به جمع معرفی کنند یا از احساساتشان به راحتی با دیگران صحبت کنند. البته فشارهای زیادی از طرف محیط برای این خودسانسوری و ناتوانی به همه تحمیل می‌شود. ولی باید در مقابل این فشارها ایستادگی کرد. این ایستادگی دقیقا کاری است که با گریه کردن می‌توان آن را عملی کرد. کسانی که به سادگی در جمع گریه می‌کنند، احساسات خود را با دیگران به اشتراک می‌گذارند و نشان می‌دهند که شاد هستند، غمگین هستند، ترسیده‌اند یا… . اگر گریه به خاطر شادی باشد، دیگران هم از آن خوشحال خواهند شد و در شادمانی فرد شریک می‌شوند. اگر هم دلایل دیگری مانند غم در کار باشد، باز هم نشانه این است که فرد می‌تواند به دیگران درباره احساسات و درونیات خود اطلاعاتی بدهد. شاید به نظرتان، چنین چیزی مطلوب نباشد. اما این طور نیست. کسی که می‌تواند احساسات خود را به درستی به نمایش بگذارد با انرژی‌های منفی درونی و «ای کاش گفته بودم‌ها…» دست و پنجه نرم نخواهد کرد.

گریه، نوعی زبان برقراری ارتباط است. همان‌طور که با خندیدن و همراهی یکدیگر در جمعی شاد، ارتباطات‌تان با دیگر اعضای جمع قوی‌تر می‌شود، با شریک کردن آنها در اشک و غم خود هم، نزدیکی بیشتری را با آنها تجربه خواهید کرد. البته اگر اشک از سر شوق باشد هم چنین نزدیکی و ارتباطی شکل خواهد گرفت.

اشک‌ها خاصیت درمان‌گری دارند

اشک‌ها خاصیت درمان‌گری دارند. با خروج هر قطره اشک از چشم‌ها، سموم از چشم‌ها دفع می‌شوند، ۹۰ تا ۹۵ درصد از میکروب‌های چشم در عرض پنج تا ده دقیقه از بین می‌روند و بینایی هم بهبود پیدا می‌کند. علاوه بر ویژگی‌های مثبتی که اشک‌ها از نظر پزشکی دارند به شما کمک می‌کنند تا آرامش از دست‌رفته را هم به بدن بازگردانید و آرام شوید. چه چیزی از این بهتر که با استفاده از مکانیزمی ساده یعنی اشک ریختن، خودتان را آرام کنید و بتوانید احساسات‌تان را تحت مدیریت خود درآورید. بعد از اینکه گریه‌های‌تان تمام می‌شود، قدرت تفکر و تمرکزتان بیشتر خواهد بود و می‌توانید صحیح‌تر و منطقی‌تر تصمیم‌گیری کنید. پس از اشک ریختن واهمه نداشته باشید.

گریه نشانه آزادی از بند سنت‌های کلیشه‌ای است

در برخی از فرهنگ‌ها، گریه کردن نشانه ضعیف بودن و مختص زنان و دختران است. این تفکرات جنسیت‌زده باعث می‌شود تا مردان در جوامع سنتی از گریه کردن منع شوند. گریه مانند تمامی واکنش‌های احساسی انسانی فاقد جنسیت است و هرگز در چارچوب قواعد کلیشه‌ای نمی‌گنجد. کسی که به راحتی گریه می‌کند و گریه کردن را برای مرد و زن مجاز می‌داند، فردی قوی است که از نظر فرهنگی به پختگی رسیده و می‌داند که زنان و مردان در نهایت همگی انسان هستند و باید روحیات و احساسات یکدیگر را درک و با محدود نساختن روح و روان هم به ارتقای آرامش در جامعه کمک کنند. پس کسی که گریه را جنسیتی نمی‌داند از قدرت تفکر و فرهنگ بالایی برخوردار است.

اگر فرزند پسر دارید و در سنین کودکی به سر می‌برد، هرگز به او نگویید که گریه کردن کار مردان نیست و… . چنین تفکرات پوچ و بی‌پایه‌ای که هرگز درست نیستند در عمق افکار فرزندتان خانه خواهند کرد و در آینده او را به فردی بدل می‌کنند که دچار کلیشه‌های جنسیتی است. ضمن اینکه نمی‌تواند به آرامش بعد از گریه کردن دست پیدا کند. اگر هم در دسته افرادی باشد که در مواجهه با مسائل مختلف، زود اشک می‌ریزند همیشه احساس عذاب وجدان خواهد داشت و احساس ضعف، وجودش را فراخواهد گرفت.

اشک‌ها، دعوت از دیگران برای شریک شدن در تجربه‌ها هستند

کسی که در مقابل دیگران گریه می‌کند و این را نشانه‌ای از ضعف نمی‌داند، در واقع انسان محکمی است که می‌تواند با دیگران به خوبی ارتباط برقرار کند. گریه کردن یعنی دعوت از دیگران برای شریک شدن در یک تجربه. این تجربه می‌تواند به واسطه رویدادی شاد ایجاد شود یا از سر غم و اندوه باشد. در هر حال، دعوت کردن دیگران به حضور در لحظه‌ها، نشانه اجتماعی بودن است. کسی که گریه می‌کند و از اشک ریختن واهمه‌ای ندارد، با کمک دیگران، ساده‌تر به راهکارهای لازم برای رفع مشکلاتش دست پیدا خواهد کرد. این دستاورد بزرگی است و نوعی دعوت از اطرافیان برای کمک و مدیریت بهتر اوضاع را نشان می‌دهد. شخصی که در رفع مشکل خود یا مدیریت احساسش به سادگی از دیگران دعوت به حضور می‌کند، در مدیریت امور دیگر و کمک گرفتن از دیگران برای پیش‌برد مسائل دیگر هم توانمند خواهد بود.

اشک‌ها نشانه‌های صداقت هستند

بعضی از افراد، اشک و خشم و به طور کلی احساسات خود را پنهان می‌کنند. این کار بسیار خطرناک است و امکان دارد که تمام احساسات و عواطف فروخورده نهایتا به کینه‌ها یا عقده‌هایی بدل شود که به صورتی منفی و زشت روی رفتارهای فرد اثر می‌کند. در نتیجه پنهان کردن احساسات واقعی و نشان دادن واکنش‌هایی غیرحقیقی، درجه صداقت فرد را پایین می‌آورد. اما افرادی که در واکنش به ناراحتی، شادی یا هر موضوع دیگری، شروع به گریه کردن می‌کنند دیگر در پی سانسور خود یا پنهان‌کاری نیستند و افرادی صادق به شمار می‌روند. پس همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، گریه نه تنها نشانه‌ای نامطلوب از شخصیت یک فرد نیست بلکه سرنخ‌های بسیار دوست‌داشتنی و مهمی را از آن فرد به شما نشان می‌دهد. اگر دقت کرده باشید، افرادی که زیاد گریه می‌کنند، معمولا افرادی صادق و راست‌گو هستند که علاقه‌ای به سانسور کردن واکنش‌هایشان ندارند.

گریه کردن نشانه شناخت بهتر خود است

کسی که به راحتی گریه می‌کند و اشک می‌ریزد، درونیات و احساسات خود را بهتر از دیگران می‌شناسد و به همین خاطر است که راحت‌تر می‌تواند عواطفش را نشان بدهد. تکلیف چنین فردی با خودش کاملا مشخص است و می‌داند که چه چیزهایی او را غمگین می‌کند یا شاد. در نتیجه به آنها واکنش نشان می‌دهد. تا به حال دقت کرده‌اید که گاهی‌اوقات، نمی‌دانید که دقیقا برای چه ناراحت هستید و زمانی که بغض‌تان می‌ترکد، احساس خوبی پیدا می‌کنید؟ در این مواقع در حال طی کردن گام‌های درک و شناخت بهتر خود هستید.

در آخر

گریه کردن دلایل متعددی دارد. نمی‌توان به سادگی آن را تفسیر کرد ولی می‌توان با اطمینانی صد در صد گفت که این عمل به هیچ‌ عنوان نشانه ضعف نیست. بسیاری از افراد که از نظر روحی ضعیف هستند، اشک‌ها را پشت حصار چشم، پنهان می‌کنند و خود را از درون ویران می‌سازند. پس دلیلی ندارد که گریه کردن را نشانه ضعف بدانید. کسانی که راحت‌تر از دیگران گریه می‌کنند معمولا افراد شادتری هستند. شاید برایتان عجیب باشد اما این دسته از دوستان با گریستن و تخلیه استرس‌ها و عواطف منفی یا فشارهای مختلف، خود را آرام می‌کنند و می‌توانند شادتر و بهره‌ورتر به زندگی خود بپردازند.

اگر زود و زیاد گریه می‌کنید یا در اطرافیان خود شخصی را با این ویژگی‌ها می‌شناسید، بدانید که هیچ ضعفی در گریه کردن وجود ندارد. گریه کردن یکی از بهترین واکنش‌های انسانی به وقایع مختلف است و از طریق آن می‌توانید،‌خود را آرام کنید، با دیگران بهتر ارتباط داشته باشید و تمرکز بیشتری در تصمیم‌گیری‌هایتان داشته باشید. منظور از این متن به هیچ‌وجه ترویج گریه کردن نیست. بلکه می‌خواهیم به شما گوشزد کنیم که روحیه افراد با هم متفاوت است و اگر کسی گریه می‌کند و واکنشی که نسبت به مسائل دارد با شما متفاوت است نباید او را تحت فشار قرار بدهید، مسخره کنید یا… . درک کردن انسان‌ها باعث می‌شود که همگی آرام‌تر و زیباتر در کنار یکدیگر زندگی کنیم.